Yangın Söndürme Çözümleri Gerçek Senaryolar Üzerinden Nasıl Tanıtıldı?

Yangın güvenliği genellikle olay gerçekleştikten sonra anlaşılır. Bu nedenle, riskli ortamlarda kullanılan yangın söndürme ürünlerinin değerini anlatmak her zaman kolay değildir. Sunumlar ve şemalar, gerçek aciliyeti ve ürünlerin önemini tam olarak yansıtamaz. ADIM iş birliğiyle yalnızca anlatan değil, izleyiciyi olayın içine dahil eden bir görsel deneyim oluşturuldu. Her ürün, gerçek bir senaryoda tam da ihtiyaç anında devreye girerken gösterildi. Amaç sadece bilgi vermek değil, aynı zamanda güven duygusu, kriz yönetimi yetkinliği ve teknik çözümlerin etkisini ortaya koymaktı.

Bir yangın battaniyesinin değerini teknik özelliklerle anlatmak zordur. Hızlı açılır hortum sistemlerinin avantajlarını bir sunum dosyasında göstermek yetersiz kalır. Yine de satış ekipleri bu yöntemleri kullanmak zorundaydı. Bu ürünler en kritik anlar için tasarlanmıştı. Ancak doğaları gereği, etkileri ancak olay anında net şekilde görülebilir. Müşteriler, ürünleri uygun koşullarda çalışırken izlemedikçe, arkasındaki mühendislik emeğini tam olarak anlayamıyordu. Statik görseller ve sözlü anlatım ise bu deneyimi aktarmaya yetmiyordu. Sorun ürünlerde değil, anlatım biçimindeydi. İhtiyaç duyulan şey, risk ortamını güvenli şekilde simüle eden, etkileyici ve ikna edici bir deneyimdi.

ADIM tarafından geliştirilen etkileşimli deneyim, yangın söndürme ürünlerinin gerçek olaylar sırasında nasıl çalıştığını izleyiciye doğrudan yaşattı. Park halindeki bir araç yangınından marinadaki patlamaya kadar her senaryo detaylı şekilde canlandırıldı. Her aşamada ürünlerin nasıl devreye girdiği net olarak gösterildi. Deneyim dört ana ortamı kapsıyordu: orman yangınları, liman yangınları, marina yangınları ve şehir içi müdahaleler. Katılımcılar, sırt tipi sistemlerin hareket kabiliyetini, yangın battaniyelerinin batarya yangınlarını nasıl kontrol altına aldığını ve hortum sistemlerinin ekip çalışmasındaki rolünü görerek öğrendi. Hazırlanan içerikler sadece teknik ekipler için değil, satış sunumları, yatırımcı görüşmeleri ve fuar katılımları için de kullanıldı. Karmaşık bilgilerin anlatımı yerine, doğrudan aksiyon gösterildi. Bu da görüşmelerin yönünü değiştirdi: “Bu ürün ne işe yarıyor” değil, “bu ürünü nasıl temin ederiz” sorusu sorulmaya başlandı.